1. Mo­je życie jak w sta­rym fil­mie: czerń i biel.

Tak jak obiecałam - oficjalne otwarcie 21 lipca! Także wszystkie osoby, które cierpliwie czekały uraczę dzisiaj futrem jak z starego filmu, ozdobionym jedynie biżuterią wykonaną z bursztynu. Dzisiaj głównie skupię się na Księżnej, gdyż Robaczek wygrzewał swoje piękne futerko przed grą "Lego: Batman" dzielnie towarzysząc mojemu bratu. Kto czerpał więcej radości?

Głównym tematem Inka, która spełniała się jako zdobywca wysokiego szczytu drzewa, lecz nie ma co się bać - wróciła cała! Nie złamała ani jednego pazurka! Chociaż... nawet gdyby złamała jest zbyt dumną damą, aby o tym powiedzieć. Wracając do rzeczy. Kira jest naszą kotką stosunkowo krótko, ale urzekła nasze serce całą swoją osobą już w pierwszy dzień. Jej matka zginęła tragicznie - pod ciągnikiem, a reszta rodzeństwa (poza jej jedynym żyjącym bratem) nie przetrwała bez rodzicielki. Była okropnie chuda, wystawały jej wszystkie kości. Obecnie jest z nią dobrze, jest już odrobaczona i dochodzi do prawidłowego stanu.
Obok zdjęcie Robaczka, który jak widać dorabia jako logo pumy na więcej jedzenia >:D

Jednak nie myślcie sobie, że tylko Robaczkowi było źle! Z Inką było równie paskudnie. Mieszkała w oborze. Kiedy inne koty przed nami uciekały, ona jako jedyna podeszła i zaczęła się do mnie tulić. Była okropnie grzeczna, nie gryzła po rękach, więc w końcu ją zabraliśmy. Była bardzo kochana, oswajanie z naszym psem - Sonią, szło gładko, nawet jak jamniczka nienawidziła kotów - zaledwie 7 tygodni. Zaraz po kastracji miała obniżoną odporność przez co pojawiła się u niej grzybica. Zdjęcia nie mam, telefon poszedł do naprawy i wszystkie zdjęcia się usunęły. Nawet jakbym miała to bym nie dała, bo mogło by wpłynąć źle na przyszłość Inki, która - kto wie, może zostanie przywódcą! A wtedy jak zdjęcie wpadnie w niepowołane łapki to ta informacja rozniesie się szybko jak nieprzyjemne zapachy po domu po goszczeniu w kuwecie przez jedną z kotek.

I sesja, gdzie kochana Inka, która dzięki tej 'sesji' miała mieć możliwość szybszego zdobycia świata swoją pięknością pełną gracji i dumy :3

Robiąc zdjęcia Ince złapałam jeszcze Sonię, która przechadzała się z radością po podwórku zanim pogoda się totalnie nie popsuła, bo obecnie w Poznaniu pada deszcz :c Zdjęcia wstawione po to, aby łatwiej było wyobrazić sobie naszą rudą staruszkę, którą mamy już od 11 lat. 

I to koniec mojego postu! :) 

Następnego możecie oczekiwać w najbliższym czasie, na pewno wcześniej niż tydzień. Może nawet jutro? Kto wie jak szybko coś wartego uwiecznienia zrobią te dwie znajdki <3

Z chęcią poczytam wasze zdanie w komentarzach, więc serdecznie zapraszam do komentowania! Na wszystko odpowiem <3

Wszystkie zdjęcia zrobione przeze mnie :3